Eerste hulp bij studiekeuze!

Studiekeuze is een beslissing die grote gevolgen heeft voor hun leven, en dat op een leeftijd waarop ze die gevolgen nauwelijks kunnen overzien. Geen wonder dat de keus voor een vervolgopleiding heel wat hoofdbrekens kost. Jongeren raken verward en zijn rusteloos omdat ze nog een keuze hebben gemaakt.

De zes grootste valkuilen voor pubers

1. Ze hebben te veel mogelijkheden: probeer maar eens die ene studie te kiezen uit de bijna vierduizend wo-, hbo- en mbo-opleidingen. Mooi al die mogelijkheden maar het levert meer stress op dan wanneer de keuzemogelijkheden beperkt zijn.
2. Hun brein is er nog niet aan toe: Het plannen, structuren en ordenen is lastig. De meeste pubers kunnen best abstract denken en structuren, maar zodra er emoties om de hoek komen kijken, wordt dat lastiger. En die emoties zijn er. Angst om op kamers te gaan, om iets anders te doen dan vrienden. Bovendien laten ze zich sterker verleiden door de aantrekkelijke kanten van een studie dan afschrikken door de nadelige.
3. Ze kennen zichzelf nog niet goed: zelfkennis is noodzakelijk om een verantwoorde beslissing te kunnen nemen. Om te weten wi je bent, wat je kunt en wat je wilt, moet je kunnen reflecteren op je persoonlijkheid, je wensen, je sterke en zwakken kanten.
4. Ze kunnen amper vooruitkijken: Door de keuze die pubers maken zullen ze veranderen. Tijdens de studie merken ze pas waar hun interesse liggen, ontdekken ze nieuwe vaardigheden en doen ze ervaringen op die richting geven aan hun levensweg. Bovendien verandert ook de wereld om hun heen. Wie weet hoe de arbeidsmarkt er over vijf jaar uitziet?
5. Ze verkijken zich op de buitenkant: De meeste aanstaande studenten kiezen een studie vanwege hun inhoudelijke interesse en de baankansen. Toch hechten vooral jongens soms ook aan de status en de financiële vooruitzichten van de toekomstige beroep. Als dat hun enige drijfveren zijn, is de kans op mislukking groot.
6. Ze zijn nog ongemotiveerd: Scholieren moeten niet alleen verstandelijk weten dat er gekozen moet worden, ze moeten echt de urgentie voelen. Dat doe lang niet iedereen. ongeveer de helft stelt definitieve beslissing uit tot het allerlaatste moment.